มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี

          จากแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่ 5 รัฐบาลมีนโยบายกระจายโอกาสทางการศึกษาระดับอุดมศึกษาไปสู่ภูมิภาคและชนบทให้มากยิ่งขึ้น ใน พ.ศ. 2527 ทบวงมหาวิทยาลัยเสนอให้รัฐบาลจัดตั้งมหาวิทยาลัยใหม่ในส่วนภูมิภาค 5 แห่ง ได้แก่ ภาคเหนือ 1 แห่ง ภาคใต้ 1 แห่ง ภาคตะวันออก 1 แห่ง และภาคตะวันออกเฉียงเหนือ 2 แห่งที่จังหวัดนครราชสีมาและอุบลราชธานี ซึ่งการตั้งมหาวิทยาลัยในจังหวัดนครราชสีมาในระยะแรกนั้น รัฐบาลกำหนดให้จัดตั้งเป็นวิทยาลัยในสังกัดมหาวิทยาลัยขอนแก่น ใช้ชื่อว่า “ วิทยาลัยสุรนารี” และได้รับอนุญาตจากกรมป่าไม้ กระทรวงเกษตรและสหกรณ์ให้ใช้พื้นที่ภายในเขตป่าสงวนแห่งชาติ ซึ่งตั้งอยู่บริเวณอ่างเก็บน้ำห้วยบ้านยาง อำเภอเมือง จังหวัดนครราชสีมา เนื้อที่ประมาณ 7,000 ไร่ เป็นที่ตั้ง 

          พ.ศ. 2531 คณะรัฐมนตรีอนุมัติให้จัดตั้งวิทยาลัยสุรนารี สังกัดมหาวิทยาลัยขอนแก่น ที่จังหวัดนครราชสีมา และยกฐานะเป็นมหาวิทยาลัย ในพ.ศ. 2532 คณะกรรมการจัดตั้งมหาวิทยาลัยสุรนารี  โดยมีปลัดทบวงมหาวิทยาลัย (ศาสตราจารย์ ดร.วิจิตร ศรีสอ้าน) เป็นประธาน จัดทำโครงการจัดตั้งมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารีและร่างพระราชบัญญัติมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี เสนอต่อรัฐบาล และเมื่อวันที่ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2533 พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทรงลงพระปรมาภิไธยในพระราชบัญญัติมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี พ.ศ. 2533 มีผลบังคับใช้ตั้งแต่วันที่ 30 กรกฎาคม พ.ศ. 2533 ประกาศในราชกิจจานุเบกษา (ฉบับพิเศษ) วันที่ 29 กรกฎาคม พ.ศ. 2533 มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารีจึงได้ถือเอาวันที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทรงลงพระปรมาภิไธย เป็นวันสถาปนามหาวิทยาลัย

          ในช่วงเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2533 – พฤษภาคม พ.ศ. 2536 มหาวิทยาลัยได้พัฒนาที่ทำการโดยจัดจ้างออกแบบก่อสร้างอาคารและระบบสาธารณูปโภค และจัดให้มีพิธีวางศิลาฤกษ์อาคารที่ทำการมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี ณ อาคารบรรณสาร เมื่อวันที่ 23 มีนาคม พ.ศ. 2533 และเริ่มรับนักศึกษารุ่นแรกในเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2536